Αξιοποιώντας σύγχρονες τεχνολογίες (συστήματα γεωγραφικών πληροφοριών GIS), χαρτογραφήθηκε η δυνητική συνδεσιμότητα ολόκληρου του δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 στην ηπειρωτική χώρα και πραγματοποιήθηκε πιλοτική χαρτογράφηση οικολογικών διαδρόμων για τρία εμβληματικά είδη μεγάλων θηλαστικών που συναντώνται στη χώρα μας (καφέ αρκούδα, κόκκινο ελάφι, αγριόγιδο). Παράλληλα, για τις ανάγκες της μελέτης, εξετάστηκαν διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικού επιπέδου πολιτικές που σχετίζονται με τους οικολογικούς διαδρόμους, και προτάθηκαν βελτιώσεις στο σχετικό εθνικό νομικό πλαίσιο, με απώτερο σκοπό να εξασφαλιστεί η ασφαλής και ανεμπόδιστη μετακίνηση των άγριων ειδών, να μειωθούν οι κίνδυνοι εξαφάνισής τους και να διατηρηθεί η αναγκαία γενετική ποικιλότητα. 

Μέσω της μελέτης επιβεβαιώνεται η ανάγκη λήψης των κατάλληλων μέτρων για τη θεσμοθέτηση των οικολογικών διαδρόμων με στόχο την προστασία της άγριας ζωής.  Διαπιστώνεται ότι, παρά την ολοένα αυξανόμενη σημασία που αποδίδεται σε ζητήματα οικολογικής συνδεσιμότητας σε διεθνή κείμενα όπως η Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα του ΟΗΕ και η Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα της ΕΕ έως το 2030, στη χώρα μας το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο χαρακτηρίζεται από ελλείψεις και ασάφεια. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι υφιστάμενες αδυναμίες, προτείνεται αποσαφήνιση και εξειδίκευση των προβλέψεων της νομοθεσίας, τόσο σε ό,τι αφορά στις γενικές προβλέψεις περί καθορισμού οικολογικών διαδρόμων, όσο και στη δημιουργία ή και εφαρμογή συγκεκριμένων εργαλείων. 

Με πρότυπο τη μελέτη αυτή, και με στόχο την πρακτική εφαρμογή κάποιων εκ των προτεινόμενων μέτρων, στη δεύτερη φάση του προγράμματος, το WWF Ελλάς εξελίσσει τη συνεργασία του με το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών (ΙΔΕ) του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού «ΔΗΜΗΤΡΑ» και μαζί ενώνουν τις δυνάμεις τους με την Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Άγρια Ζωή και τη Φύση «Καλλιστώ», εστιάζοντας στο κόκκινο ελάφι (Cervuselaphus) και στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής- Βοιωτίας. Στην Πάρνηθα, αυτή τη στιγμή, ζει απομονωμένος ο μεγαλύτερος πληθυσμός κόκκινου ελαφιού στην Ελλάδα. Το γεγονός αυτό καθιστά το είδος αυτό ιδιαίτερα ευάλωτο, αυξάνοντας σημαντικά τις πιθανότητες θνησιμότητας του. Και μολονότι παροδικά ο πληθυσμός σημείωσε αύξηση μετά την πυρκαγιά του 2007, με τα αλλεπάλληλα περιστατικά πυρκαγιών, πλέον παρουσιάζει ραγδαία μείωση.   

Με το έργο «Βελτίωση της βιωσιμότητας του πληθυσμού του κόκκινου ελαφιού στην Αττική-Βοιωτία», που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2025 και θα διαρκέσει δύο χρόνια, βασική επιδίωξη είναι η κατανόηση και η ανάπτυξη δράσεων για τη μείωση των απειλών που δέχεται το κόκκινο ελάφι, με σκοπό τη διευκόλυνση της φυσικής εξάπλωσης του είδους από την Πάρνηθα προς τα γειτονικά όρη Πάστρα, Πατέρα και Κιθαιρώνα. Στο πλαίσιο αυτό, θα γίνει μια αναλυτική χαρτογράφηση των εμποδίων μετακίνησης του είδους εντός των οικολογικών διαδρόμων, θα καταγραφούν οι ανθρωπογενείς πιέσεις στην περιοχή και θα προταθούν συγκεκριμένα μέτρα και καλές πρακτικές για την προστασία του είδους.  Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί και στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, τη μείωση των πιθανών τριβών με την αγροτική παραγωγή (π.χ. με την πιλοτική χορήγηση ειδικών περιφράξεων προστασίας αμπελώνων) και την ενδυνάμωση της συνεργασίας με τις αρμόδιες αρχές. 

Συμπερασματικά, μέσα από ήπιες, αλλά στοχευμένες, πιλοτικές παρεμβάσεις επιχειρούμε με όχημα τους οικολογικούς διαδρόμους,  να ενισχύσουμε τη βιωσιμότητα ενός σημαντικού είδους, κάνοντας ένα κρίσιμο βήμα προς την ανάπτυξη μίας εθνικής στρατηγικής για την διασύνδεση των προστατευόμενων περιοχών της χώρας μας.