Δημοσιεύτηκε στις July, 02 2025
Η Ελλάδα βιώνει ήδη τη νέα, σκληρή κανονικότητα: διαδοχικά ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών, δασικές πυρκαγιές μεγάλης έντασης και έκτασης, λειψυδρία, απώλεια γεωργικής παραγωγής, ζημιές σε τουριστικές περιοχές. Αυτά τα φαινόμενα δεν είναι πια "ακραία". Είναι η νέα κανονικότητα.
Η επιστήμη είναι σαφής: για να περιορίσουμε τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης, πρέπει να πετύχουμε κλιματική ουδετερότητα το συντομότερο δυνατό. Να μηδενίσουμε τις εκπομπές και να περάσουμε σε ένα βιώσιμο, ανθεκτικό και δίκαιο μοντέλο πράσινης μετάβασης. Η φύση σε αυτό έχει καθοριστικό ρόλο — όχι μόνο ως θύμα, αλλά και ως μέρος της λύσης.
Στην δύσκολη αυτή πορεία μετάβασης, όλες οι κλιματικές και ενεργειακές επιλογές οφείλουν να είναι προς την ίδια κατεύθυνση και να συγκλίνουν στον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας. Δυστυχώς στη χώρα μας αυτό δεν συμβαίνει. Δίπλα στην αναγκαία ανάπτυξη των ΑΠΕ, που προχωράει όμως χωρίς χωροταξικό σχεδιασμό και με σοβαρές επιπτώσεις στη φύση, και στην απαραίτητη επένδυση σε κλίμακα στην εξοικονόμηση ενέργειας, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει τον δρόμο της ενεργειακής οπισθοδρόμησης:
Εξορύξεις υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης και σημαντικές επενδύσεις σε ορυκτό αέριο. Όταν η επιστήμη και η οικονομία μας δείχνουν τον δρόμο της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, εμείς αναβιώνουμε την ενεργειακή πολιτική του 20ού αιώνα, με τη βιτρίνα της υποτιθέμενης ενεργειακής ασφάλειας και της γεωπολιτικής σταθερότητας.
Στην πραγματικότητα, η ενεργειακή κρίση που ακολούθησε την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μας έδειξε πόσο εξαρτημένοι είμαστε ως Ευρώπη στα ορυκτά καύσιμα, ενώ πουθενά στον κόσμο δεν προέκυψε περισσότερη γεωπολιτική σταθερότητα από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.
Η φύση δεν είναι ντεκόρ, ούτε πολυτέλεια
Τέλος, μια κουβέντα για τη σημασία της φύσης στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η φύση δεν είναι ντεκόρ, ούτε πολυτέλεια. Πέρα από την αυτονόητη αυταξία της, είναι η πρώτη γραμμή άμυνάς μας, ο καλύτερος σύμμαχος στη λύση. Οι υγρότοποι, τα δάση, τα θαλάσσια λιβάδια ποσειδωνίας, τα φυσικά οικοσυστήματα συγκρατούν πλημμύρες, απορροφούν άνθρακα και θωρακίζουν τις κοινότητές μας. Η αποκατάσταση και διατήρηση της φύσης είναι όχι μόνο μέτρο πολιτισμού, αλλά και κρίσιμο εργαλείο στρατηγικής ανθεκτικότητας.
Η κλιματική κρίση είναι ήδη εδώ, αλλά το παράθυρο δράσης δεν έχει κλείσει. Με αποφασιστικότητα, επιστημονική καθοδήγηση και πολιτική βούληση, μπορούμε να αλλάξουμε πορεία. Το μέλλον δεν είναι γραμμένο — το διεκδικούμε και το διαμορφώνουμε με τις επιλογές μας, σήμερα.
Ο Δημήτρης Καραβέλλας, γενικός διευθυντής WWF Ελλάς.
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο TheTOC.gr (11/6/2025).
